Voorbereiding Santiago Roermond- Maaseik
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Eugène
01 Maart 2008 | België, Maaseik
Jos een zangmaatje van mij heeft aangegeven ook een dag mee te willen lopen. Ik haal hem vandaag op en we vertrekken met de auto naar Roermond. Om 07.10 uur zijn we al aan de wandel en lopen we via de Steenen Brug Voorstad St. Jacob!!!!! (Hier loopt dus het Jacobspad doorheen) binnen en via de Rode Brug verlaten we dit deel van Roermond weer. Het is een beetje grijs maar verder lijkt het een mooie dag te worden. Via het prachtige maasplassen gebied, door weiden met loslopende Highland koeien en met geweldige vergezichten bereiken we over de sluizen de gemeente Heel. Helaas voer het voetgangerspontje zo laat in het seizoen niet meer dus wij moesten via het sluiscomplex de maas oversteken. In Heel dronken we in de door gehandicapten gerunde Pia Hoeve een heerlijke bak koffie, we maakten praatjes met diverse mensen en het was heerlijk rusten na toch al drie uur aan de wandel geweest te zijn. We vervolgden onze tocht richting Thorn en aan de kerk werden we door Laurens en Jacques Stakenborg uitgenodigd voor een kop soep op het gemeentehuis. Daar hebben we toen meteen geluncht en wat ambtenaren van het werk gehouden. In verband met ziekenhuisbezoek was Dhr. Braber van wie we de stempel hadden moeten krijgen bij het door hemzelf gebouwde St. Jacobskapelletje in Thorn niet aanwezig. Helaas! Vol goede moede vervolgden wij onze weg richting Maaseik en in Geisingen hebben wij "binken", na inmiddels een hele poos door de regen gelopen te hebben, onszelf getrakteerd op enkele glaasjes "Binkbier". Maaseik was in zicht dus dat moest kunnen. We keken samen met de cafegasten en de kastelein naar een wedstrijd in het kader van de wereldkampioenschappen vrouwenvoetbal en gaven er om beurten commentaar op. Natuurlijk kwam ook Santiago ter sprake maar dat was voor de aanwezige gasten toch echt een brug te ver. We namen afscheid en vervolgden onze weg naar Maaseik. Daar aangekomen bleek de St. Jacobskerk gesloten en Jos kon inmiddels bijna niet meer lopen. Zijn voetzolen waren door natte voeten deels opgelost. Op weg naar het station kwamen we een Nederlandse schoolbus tegen die net vol geladen werd met de in België op school zittende jeugd. Na een korte inleiding bij de chauffeur besloot deze dat wij "Pro Deo " mee mochten naar Roermond. Daar aangkomen heb ik alvast de auto opgehaald en Jos vervolgens opgepikt. Hij was op.