De eerste loodjes
Door: Eugène
Blijf op de hoogte en volg Eugène
08 September 2014 | Spanje, Sobrado
Een ellendige nacht achter de rug want in het dorp was een feestje, tegen 4 uur ging eindelijk de muziek uit en konden we slapen. Maar helaas de slaap voorbij dus ik stond om 7 uur buiten. Gepakt en gezakt en toen begon het te regenen!!! Dus ik heb met uiteindelijk omgedraaid en even later ging de bar open koffie broodje en rust. Samen met de Nederlandse groep gezeten en dat was gezellig. Vervolgens op weg en nagenoeg geen regen gehad tot op het laatste uurtje na. Zo'n 3 km voor het refugio in een barretje nog een warme kikkererwtensoep gegeten en daarna voldaan en het laatste uurtje door de regen gelopen. Lekker douchen in het refugio van het Engelse jacobsgezelschap en daarna paar uurtjes gelegen. Toen ik tegen 5 uur opstond deed mijn hak pijn en bleek er een flinke kloof te zitten. Later op het terras met Charlene en Charline kwamen zij met de suggestie om er zalf en een maandverband op te doen. Tip van een apotheker voor Charlene. Dus dat heb ik er daarna opgedaan en daarna weer terug naar de bar. Super avond met Andrea die al vanaf München onderweg is, met Valeria en Johanna ook uit Duitsland, Fernando uit Spanje en Chealsea en Sean uit Australië. Soms serieuze een op een gesprekken dan weer groeps gekte om de meest waanzinnige grappen. Na de nodige consumpties en de daarbij behorende kleintjes iedereen keurig op tijd, 10 uur, naar bed. Andrea had nu al drie nachten slecht geslapen en toen ze zag dat ze naast de grootste snurker van de gasten sliep heeft ze alsnog haar tent opgezet en buiten gelegen.
Vanmorgen was er paniek, Andrea dacht dat ze haar belangrijke papieren tasje in de bar had laten liggen. Tja die gaat pas tegen 9 uur open in Miraz, de plaats waar ik vannacht sliep. Tegen de tijd dat iedereen al weg was kwam Saen terug naar binnen met het tasje, bleek ze vannacht haar tent nogmaals verhuisd te hebben en het tasje onderweg te hebben verloren in de tuin. Nou ja eind goed al goed. Voor vandaag staan er 26 km op het programma maar ik mocht de eerste 7km meerijden met de Nederlandse groep omdat zij die gisteren al gelopen hadden. En ik dacht alleen maar aan mijn pootje verstandig zijn en dan kijken wat er van komt. Zo nu zit ik op het terras in Sobrado dos Monxes te schrijven. Ik heb al een visje, groente en frietjes gehad en ik ga zo in het klooster met dezelfde naam inchecken want toen ik aankwam lagen de paters op een oor en was de deur dicht. Nu nog een biertje met citroenlimonade en dan ga ik naar de douche. Voetje verzorgen met nieuwe zalf en verbandje en dan kijken wie we straks weer treffen. Voor nu allemaal de groeten Eugène .
-
08 September 2014 - 18:54
Ank:
Ha broertje, het blijven steeds weer wonderlijke en verwonderlijke ontmoetingen, maar oh zo leuk. Ik ga er van uit dat je Ans en the kids wel mist en ons natuurlijk. Wij gaan hier gewoon door met wat we altijd doen, lekker werken en o.a. familiesinterklaas regelen. Zondag voor sinterklaas moet je dus terug zijn. nee, alle gekheid op een stokje, even genieten en dan de verhuiswagen voor laten rijden. Liefs en een dikke xx van je zus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley