De eerste loodjes

Hallo allemaal, eerste loofdag achter de rug van Vilalba naar Baamonde. Vanmorgen vertrokken met een paar kopjes koffie en een paar cakejes. En tent buiten het dorp waren 2 Franse meiden bezig hun tentje op te ruimen. Kort gesprek en toen op pad . Rond koffietijd halverwege de route trof ik hen samen met Helger uit Flensburg . Ze heten Charlene en Charline studeren allebei nog en ze zijn in Gijon begonnen met lopen. Helger is al vanaf Irun onderweg. Ik merk aan de ontspannen manier waarop ze onderweg zijn dat zij al In de weg zijn en dat ik er nog Op ben. Maar ok dat wist ik en dat zakt beslist nog. We hebben na het broodje nog een glas rode wijn met limonade gedronken en vervolgens we op pad. Gezellig pratend vlogen de kilometer onder onze voeten weg. We waren al tegen 3 uur in Baamonde en na de douche gezellig op een terrasje geborreld. Op een gegeven moment kwam Alphons, een Spanjaard erbij en nog wat later haalde hij een gitaar van binnen. Op een gegeven moment stonden er 5 bewoners bij en samen zongen we liedjes uit de glorietijd van Alphons. Hij heeft op Ibiza en later in Madrid altijd muziek gemaakt en dat was te merken. Tegen 7 uur naar de supermarkt , wat gegeten en toen ging Helger nog eens op weg voor 14 kilometer. In de albergue liep ik een Nederlands gezelschap tegen het lijf die deze laatste kilometers naar Santiago georganiseerd lopen. Hun rugzakken worden vervoerd en als ze geen bed vinden in de albergue morgen brengt hun bagagewagen hen weer terug naar de huidige plaats. Zo doet iedereen de camino op zijn manier. Zo ik kruip in mijn bedje allemaal welterusten.

Een ellendige nacht achter de rug want in het dorp was een feestje, tegen 4 uur ging eindelijk de muziek uit en konden we slapen. Maar helaas de slaap voorbij dus ik stond om 7 uur buiten. Gepakt en gezakt en toen begon het te regenen!!! Dus ik heb met uiteindelijk omgedraaid en even later ging de bar open koffie broodje en rust. Samen met de Nederlandse groep gezeten en dat was gezellig. Vervolgens op weg en nagenoeg geen regen gehad tot op het laatste uurtje na. Zo'n 3 km voor het refugio in een barretje nog een warme kikkererwtensoep gegeten en daarna voldaan en het laatste uurtje door de regen gelopen. Lekker douchen in het refugio van het Engelse jacobsgezelschap en daarna paar uurtjes gelegen. Toen ik tegen 5 uur opstond deed mijn hak pijn en bleek er een flinke kloof te zitten. Later op het terras met Charlene en Charline kwamen zij met de suggestie om er zalf en een maandverband op te doen. Tip van een apotheker voor Charlene. Dus dat heb ik er daarna opgedaan en daarna weer terug naar de bar. Super avond met Andrea die al vanaf München onderweg is, met Valeria en Johanna ook uit Duitsland, Fernando uit Spanje en Chealsea en Sean uit Australië. Soms serieuze een op een gesprekken dan weer groeps gekte om de meest waanzinnige grappen. Na de nodige consumpties en de daarbij behorende kleintjes iedereen keurig op tijd, 10 uur, naar bed. Andrea had nu al drie nachten slecht geslapen en toen ze zag dat ze naast de grootste snurker van de gasten sliep heeft ze alsnog haar tent opgezet en buiten gelegen.

Vanmorgen was er paniek, Andrea dacht dat ze haar belangrijke papieren tasje in de bar had laten liggen. Tja die gaat pas tegen 9 uur open in Miraz, de plaats waar ik vannacht sliep. Tegen de tijd dat iedereen al weg was kwam Saen terug naar binnen met het tasje, bleek ze vannacht haar tent nogmaals verhuisd te hebben en het tasje onderweg te hebben verloren in de tuin. Nou ja eind goed al goed. Voor vandaag staan er 26 km op het programma maar ik mocht de eerste 7km meerijden met de Nederlandse groep omdat zij die gisteren al gelopen hadden. En ik dacht alleen maar aan mijn pootje verstandig zijn en dan kijken wat er van komt. Zo nu zit ik op het terras in Sobrado dos Monxes te schrijven. Ik heb al een visje, groente en frietjes gehad en ik ga zo in het klooster met dezelfde naam inchecken want toen ik aankwam lagen de paters op een oor en was de deur dicht. Nu nog een biertje met citroenlimonade en dan ga ik naar de douche. Voetje verzorgen met nieuwe zalf en verbandje en dan kijken wie we straks weer treffen. Voor nu allemaal de groeten Eugène .