Bully-Montverdun

Zoals eerder geschreven heb ik dinsdagavond met Hassan gegeten. Hij is gescheiden van zijn Finse vrouw en ze heeft alles gedaan om hem de voogdij over zijn 2 kinderen te ontnemen. Hij heeft er enorm voor moeten vechten maar de rechter heeft zijn ex een verbod opgelegd om de kinderen mee te nemen naar Finland. Hij is een super intelligente vent en heeft op een particuliere universiteit gezeten hier in Frankrijk om daar IT-specialist te worden. Hij is nu zo goed, dat hij volgende week als de kinderen bij zijn ex zijn, naar Guadeloupe gaat om daar een computer probleem bij een groot bedrijf op te lossen. Tickets en alles is al betaald. We hadden een zeer gezellige maaltijd en ik heb hem uitgenodigd naar Nederland te komen. Hij wil graag en gaat kijken wat er voor leuks voor de kinderen te doen is. Na mijn vertrek op woensdag uit St.Andre d'Apchon de hele dag regen. Ik ben weliswaar ook al weer vroeg binnen vanwege de relatief korte afstand maar ben wel kapot omdat ik me verlopen heb en vanwege de kou. De Marie is gesloten en bij mensen naast de Gite Rural heb ik aangeklopt. Na wat telefoontjes komt er iemand om de sleutel te brengen van het gemeenschapshuis maar dat duurt nog even. Ik krijg Brandnetelsoep, kaas, brood en wijn om op te warmen. Als ik opgehaald wordt krijg ik ook nog een matras mee want dat is er niet.Ik slaap enkele uren in de middag en maak tegen 19.00 uur mijn eten klaar. Als het op is blijkt er nog een vergadering te zijn, naar later blijkt van het dorpskrantje La Renardiere. Ik lees onder de vergadering maar krijg ook koffie aangeboden en even later nog een zelfgestookte Eau de Vie van peren. Heftig spul moet ik zeggen. Een van de mensen in de vergadering heeft een boek bij zich. Er leiden meerder wegen naar Rome. Mijn volgend project, of zouden ze iets anders bedoelen. Tegen elf uur zijn ze weg en kan ik nog even schrijven. Het heeft werkelijk de hele dag geregend ook nu nog. Donderdagmorgen opgestaan en t is droog. Ben al vroeg weg nadat ik het matras teruggebracht heb.Ik loop vandaag volgens plan naar Pommier.Ik ben daar al voor elf uur en tegen twaalven heb ik zelfs de imposante klooster rondleiding achter de rug. Na overleg met de gids besluit ik een poging te wagen om naar Montverdun door te lopen, nog eens 20 km. Via hem heb ik wel al een onderkomen geregeld, ik hoef maar te bellen en ze komen me halen, dus dat is een zorg minder voor vandaag. Het lopen gaat super het is bedekt maar wel droog en af en toe een zonnestraal. Als ik naar het westen kijk zie ik regelmatig sneeuwbedekte toppen. Volgens mij is dat mijn origineel geplande route. Dankjewel dat ik daar niet voor gekozen heb. Wie zou dat veroorzaakt hebben? Tegen halfzes ben ik opgehaald in Montverdun, de route was niet zo interessant heb dus flink doorgelopen. Kapot, maar na de douche en het verplichte waswerk heb ik toch nog in de keuken geholpen met het snijden van de groenten voor morgen. De stoofpot staat al op. Deze vrouw Roselyne, ook gescheiden en 4 kinderen, heeft een restaurant, bar, winkel en bakkerszaak. Daarnaast is ze ook nog de kok en de serveerster en heeft ze het VVV kantoor en, schrik niet, ze heeft haar bedoening 7 dagen per week open vanaf 8 uur in de morgen. Ze heeft regelmatig partijtjes van een man of 50 al heeft ze dan wel hulp. Energie als iemand van 25 en zo praat ze ook, met iedereen. Het leek een rustige avond en ik dacht dat we samen zouden eten, vanwege de clientele kwam daar niet veel van. Na het eten heeft ze haar zoon van 17, Christophe, weggebracht, hij ging 3 nachten vissen. Ik kreeg kort de werking van de kassa in de winkel en het cafe uitgelegd en heb die een half uurtje voor mijn rekening genomen. Toen ze terug was heeft ze nog een koffie met me gedronken alles gepoetst en toen is ze naar bed gegaan. Morgen om 7 uur op. Mijn ontbijt maken en mij terugrijden naar Montverdun. Dat was ie, tot schrijfs. Warme groet eus