Eauze-Aire-sur-l'Adour

Gisteren 14 juni op tijd vertrokken uit Eauze. Marcel en Pauline hebben samen met de nog aanwezige pelgrims gegeten en het zijn bijzondere mensen. Afkomstig uit de twee uithoeken van Frankrijk, Cote d'Azur en Picardie hebben ze zich in Taize getroffen en nu enkele jaren later hebben ze hier een huis gekocht om pelgrims op donatiebasis te huisvesten en eten te geven, met hen te praten en indien je wilt met hen te bidden. Zeer gastvrij en aardig. Lekker gewandeld in mooi weer en tegen 11 uur had ik er ook al 11 km opzitten. Lekker bakkie koffie, stokbroodje gekocht bij de bakker, paar plakjes ham erop en eten maar, nog een banaantje en een panache en toen weer op weg. Om 1 uur was ik in Nogaro en heb ik bij de kerk op het gras uitgerust voor een uurtje en toen weer door. Ik wil voor de grote Pyreneeën oversteek proberen ook een paar dagen meer als
25 km te doen om dat de tocht de eerste dag omhoog ook zoiets is en dan nog steil omhoog ook. Dat ging aanvankelijk ook goed totdat ik na een paar km opeens hartstikke misselijk werd. Gelukkig werd ik door David de Belg ingehaald en hij gaf me een mueslireep en stelde voor bij me te blijven. Dat was heel fijn want ik voelde me niet zo. Hij heeft toen gebeld om een plaats te reserveren, maar helaas de dichtstbijzijnde gite zat vol. Hij stelde voor door te lopen naar Lanne-Soubiron want hij had gehoord dat daar een heel nieuwe gite was. Intussen sloot ook Pierre uit Canada aan en we gingen gezamenlijk verder. Toen we in dat dorpje aankwamen ging Pierre naar de door hem gereserveerde gite en wij liepen nog een paar honderd meter door naar de kerk want de gite zou in de oude pastorie zijn. We gingen het terrein op en toen klonk uit de hangmat giechelend of we wel beseften dat we op prive terrein waren. Dat was maar een grap want we werden werkelijk formidabel ontvangen door Marinet een Francaise en Michel alweer een Canadees. Ze hebben elkaar ontmoet op de camino en ja ze hebben een relatie. Na afloop van het dagelijkse ritueel eerst een biertje en toen aan tafel. Eerst een dwars door de tuin, soep en toen spaghetti met een werkelijk rijk gevulde saus. Ondertussen was ook Patrick uit Zwitserland gearriveerd en Brad uit Canada. Glaasjes wijn erbij, en nog een en nog een daarna kaas met brood om af te sluiten met een voortreffelijk glas armagnac en nog een biertje voor de dorst. Wat een knalavond na zo'n slechte middag. Vanmorgen een meer dan voortreffelijk ontbijt en toen heel rustig en langzaam met zijn vieren op weg naar Aire-sur-l'Adour. Ook gisterenavond weer een blaar op mijn rechter hak. En ondanks goede verzorging deed het wel pijn in het begin vandaag. We hebben echt rustig aan gelopen want verder als deze 20 km betekent doorlopen en nog eens 17 km en dat is mij teveel. Vandaag ging het op zich wel beter maar ik was wel erg moe toen we in Aire aankwamen. Er blijkt een groot feest te zijn en alle gites zitten vol. Toch nog eens nagevraagd bij de gite"de gastvrijheid" maar die bleek dat helemaal niet te zijn en ze wilden ook niet helpen bij onze zoektocht naar een bed voor de nacht. Toen we het dorp binnen liepen zei ik tegen de anderen: zie je daarboven op de berg aan de uitgang van het dorp die kerk met dat kleine kruisje erop? Ze keken en zeiden ja we zien het ik zei let op daar gaan we slapen en we wisten toen nog niet van het feest en dat alle gites vol waren. We vroegen bij die man van de gastvrijheid of er in die kerk daarboven niks was en hij zei nee. We besloten verder te lopen en er komt altijd een oplossing dat weet je als pelgrim gewoon en zo was het ook. Jean-Jacques die ik 2 dagen geleden heb leren kennen komt de berg af en wijst ons op een gite die sinds 3 dagen open is in de kapel van de Ursulinen en ja hoor het blijkt het kerkje te zijn waarvan ik onder in het dorp riep daar gaan we slapen. Hoe weet je dat??? Ik weet het niet maar dit soort dingen gebeurt regelmatig. Ik krijg een 2-persoons bed net als alle anderen een super moderne douche, toilet en wasruimte met een grote stortdouche. Formidabel gewoon. De gite is net open, de kapel is aangekocht door de buurt ter voorkoming van afbraak en om alles te betalen is het nu een pelgrimsherberg. Gerard blijkt ook nog een meesterkok te zijn zo hoorde ik van Jean Jacques dus weer feest vanavond.