Vezinnes -Vermenton-Vezelay-Le Puy en Velay

Zoals geschreven nam Gerard me donderdag mee op sleeptouw door Vezinnes en Tonnerre. Met hem op plaatsen geweest waar hij binnenkomt omdat hij een soort stadshistoricus is. Om 10.30 uur weer op weg naar Vermenton waar ik afgesproken heb om weer Dirk te ontmoeten. Na een omweg van enkele km kom ik om 16.00 uur en na een kleine 32 km aan. Dirk is vlug gevonden en we drinken samen een pot bier. Het was warm vandaag. We praten en daarna gaat dirk weer op weg hij wil vandaag nog enkele km verder. We spreken af morgen samen naar vezelay te lopen, ik haal hem op. Zal onze laatste gezamenlijke etappe zijn want hij gaat de ander kant op. Tegen 18.30 uur kom ik bij Alain Serre aan mijn gastheer voor vannacht en de broer van Jean-Claude waar ik enkele dagen geleden sliep. Samen eten en zingen. Alain is behalve zanger en gitarist van de band Pain d' Mais ook nog magnetiseur en houthandelaar met 10 man in dienst. Hij heeft vandaag controle van de fiscus gehad dus vond hij mijn komst daar wel weer bij passen. Hij componeerd de muziek en schrijft de teksten zelf, ook solo optredens zijn geen probleem. Ik ben er getuige van. Hij zingt prachtige franstalige cajun muziek. Origine van de muziek ligt in Louisiana VS. Samen met zijn zoons hebben we een geweldige avond. Als ik ziet met hoeveel liefde en respect ze elkaar behandelen krijg ik daar een warm gevoel bij, prachtig. Ik maak Alain de volgende morgen wakker voor het ontbijt want ik wil niet weggaan zonder een fatsoenlijk au-revoir. Ik haal Dirk daarna op en we lopen samen. Zelfde tempo, zelfde ritme, voelen waneer een pauze gewenst is. Tegen 15.00 uur vragen we ergens om onze waterflessen te vullen. Als we daar weer weg willen lopen ziet de buurman ons en hij nodigt ons uit op de koffie en cola. Een berg boeken en brochures komen op tafel en al pratend komen we tot de conclusie dat ik inderdaad ergens de trein zal moeten nemen. Sylviane zijn vrouw, die voor Gerard altijd de logistiek regelt, hij wandelt ook naar Santiago en had onze schelpen gezien, stelt voor om uit te zoeken hoe ik naar Le Puy kom omdat die stad wel op mijn programma staat. Dat blijkt niet makkelijk in Frankrijk en uiteindelijk neemt ze me mee naar het station om een en ander exact uit te zoeken. Voordat ik naar het station ging heb ik uiteraard afscheid genomen van Dirk. Hij gaat naar zijn slaapadres en loopt daarna via Vezelay rechtstreeks op St. Jean pied de port. Ik zal hem op zijn vroegst in Spanje weer zien. Na aanschaf van de tickets op het station zet Sylvianne me af op de weg naar Vezelay en ik kom net op tijd voor de vespers in de kathedraal die boven op een berg ligt, uiteraard is de kerk alleen met een steile weg bereikbaar. Afzien op het eind van de dag maar meer dan de moeite waard. Monniken en Zusters zingen op het altaar 4 stemmig de hele dienst aan elkaar. Prachtig gewoon. Daarna de priester gevraagd voor een onderkomen en ik slaap in het huis Bethanie van de fraternite Monastique de Jerusalem. Walter een duitse pelgrim heet me welkom en biedt aan eten voor me te maken. Later die avond toch nog een keer tegen die berg op om foto's te maken van de verlichte kathedraal. Zaterdag heb ik dus een rustdag en ik ben om 08.00 uur bij de lauden, om 12.30 uur bij de mis en om 18.00 uur opnieuw bij de vespers. Voor de middagmis loop ik toch Dirk nog tegen het lijf, hij wil nog samen een kop koffie drinken en loopt dan weg. Na mijn verhaal over de prachtige diensten besluit hij de broekspijpen maar weer aan te ritsen en toch mee te gaan. Tijdens de dienst lopen de tranen over zijn wangen, hij had nog nooit zo'n indrukwekkende en mooie mis meegemaakt. Afscheid!!! Geweldig al die steeds weer verschillende missen (concerten). 's-Avonds samen met een belgische pater, Renee en een mijnheer uit Parijs, Jean-Pierre, gegeten en gediscussieerd over de belangrijke dingen in het leven. Na een slechte nachtrust, het was erg warm, ga ik naar de ochtendmis speciaal voor de pelgrims waar we de zegen zullen krijgen. Renee, Carl ( uit Antwerpen) en ik worden aan het eind van de mis naar voren geroepen. We krijgen de zegen, een evangelie boekje van Lucas en zowel Carl als Renee barsten uit in tranen. daarna steken we bij St. Jacques nog een kaarsje op en verlaat ik hen. Terwijl ik de kerk uit loop kan ook ik het niet houden en tranen biggelen over mijn wangen. Is dit een teken? Als je nog niet gelovig bent moet je het haast wel worden. Ik ben inmiddels wel een overtuigd humanist geworden, elkaar echt ontmoeten dat is waar het in het leven en dus ook in het werk dat daar deel van uitmaakt omgaat. Sylvianne en Gerard halen me om exact 09.30 uur op om me naar het station van Avalon te brengen. Een kamergenoot vroeg me vanmorgen of ik dacht dat ze zouden komen om me te halen, ik heb er geen seconde aan getwijfeld. Samen koffie gedronken afscheid genomen en toen de bus in. Daarna 2 regionale treinen, 1 tgv en dan nog 1 regionale trein. Aankomst in Le Puy en Velay 18.00uur. Aansluitend pelgrimsaperatief, we zijn opeens met een man of 30 omdat deze route toch wel erg populair is. Daarna gegeten en vroeg naar bed, ik ben moe. Maandagmorgen boodschappen gedaan en dit bericht geschreven, 3e keer inmiddels want zaterdagmiddag heb ik ook al geschreven. Telkens als ik wilde verzenden was de verbinding weg. Morgen weer op stap nar St. Privat d'Allier. 23,5 km maar wel over een berg van 1205 meter. Eerste echte bergetappe! Vanmiddag de stad bekijken. Dat was het doei allemaal.