Auch-Montesquiou-Marciac

Hallo allemaal,
Zondag was er een orgelconcert in Auch, maar ik was al om 06.00 uur wakker en ik had geen zin om tot bijna 10.00 uur te wachten. Vandaar dat ik mijn spullen bij elkaar gepakt heb en ertrokken ben. Er stonden 32 km op het programma en dat leek me al vanaf de start erg veel. Voor het eerst dat ik zoveel moeite gehad heb om de morgen door te komen. Mijn eerste dag op de Voie d'Arles is niet erg voorspoedig gestart. Ik kon mijn ritme niet vinden en ik heb me lang lopen afvragen wat mij nog op deze weg houdt. Ik heb namelijk al veel antwoorden voor mijzelf gevonden en toch wil ik mijn weg voortzetten. Tijdens de eenzame en bijna meditatieve wandelingen kom ik namelijk tot een enorme innerlijke rust en vrijheid. Dat gevoel wil ik nu ik daarvoor de kans gekregen heb zo diep mogelijk in mijzelf vestigen en vastleggen. Het gevoel van een enorm zelfvertrouwen, van luisteren naar mijn innerlijke stem van vertrouwen op mijn gevoel is iets dat ik echt anker en in mijzelf vastleg tijdens het lopen. Toen ik daar eenmaal achter was had ik ook de rust om weer te genieten en dat maakte dat ik wel in mijn ritme kwam. Ik kwam vervolgens bij een bar voor mijn dagelijkse bakkie en dat maakte de dag weer. Ik had een alleraardigst gesprek over hoe een nieuw voorgerecht er volgens hem moest uitzien. Hij wil namelijk carpaccio van eendeborst op het menuzetten en we hebben gedicussieerd over hoe de bijbehorende vinaigrette zou moeten smaken. Ik denk dat het heel erg lekker zal worden. Ik heb het niet geproefd want ik moest weer verder en toen ik een steentje in mijn schoen kreeg heb ik even gebeld en nu kreeg ik waarempel wel verbinding met de mevrouw die me vannacht onderdak zou kunnen bieden hetgeen me vanmorgen niet lukte. Toen het onderdak ook weer geregeld was voelde ik me beter en kreeg ik opnieuw energie. Ik geloof dat ik over de modderpaadjes gezweefd ben want ik heb ruim 8 km afgelegd in iets meer als anderhalf uur. In Montesquiou aangekomen moest ik die dame weer bellen omdat ze een haal en breng service hebben omdat ze zelf niet aan de route wonen. Geweldig toch dat mensen dat doen. Ik kwam op een gigantische hereboerderij terecht. Mijn kamertje was zonder overdrijving ongeveer 5 bij 6 meter en de overloop was schat ik 4 bij 11 meter. Een enorme geboende eikenhouten trap deed me aanvroeger denken als na de grote schoonmaak alle meubels weer in de boenwas stonden. Ik rook het meteen, hebben jullie die geurherinneringen ook? Ik heb een mooi gesprek gehad met Josette de boerin over de rol van de man in het nederlandse huishouden en hoe dat in frankrijk is. Volgens mij kunnen de fransen op het gebied van emancipatie nog heel wat van de nederlanders leren.
Daarna kwam het gesprek op kinderen en toen bleek dat zijn een zoon verloren heeft bij een verkeersongeluk. Volgens mij kun je zo'n verlies nooit helemaat verwerken. Ik heb haar zo goed als het ging gesteund maar moeilijk blijft zoiets. Haar ander zoon heeft nu het boerenbedrijf overgenomen en toen hij kwam heb ik hem bij van alles het hemd van zijn lijf gevraagd. Gesproken over de europese melksubsidies en dat de fransen daar volgens hem ook misbruik vanmaken en over alle europese regeltjes die straks zelfs de originele franse kaas onmogelijk gaan maken omdat alleen nog maar gepasteuriseerde melk verwerkt mag worden. Veel gekker moet het niet worden denk ik. Toen was er avondeten en kwam ook LouLou, de heer des huizes thuis. We hadden een aardig gesprek en dat ging opnieuw over het instinct van de mens. We`gebruiken het veel te weinig denk ik. Ik ging om 9 uur naar bed. Ik was doodop. Geslapen als een koning in een kingsize bed moet ik zeggen. Vandaag maandag na het ontbijt van 8 uur op weg. Eerste kado onder het ontbijt een jam van Pasteque, lekker maar wat het is weet ik niet. Een tochtje van maar 24 km lijkt niets meer. Ik heb rond 10.30 uur gepauzeerd en in de zon gelegen en om 13.00 uur ging ik weer op weg. Ik trof een fransman Jean-francois en we liepen samen de laatste km's. Hij heeft een sabattic jaar en juist voordat zijn baas (Veolia) dat goedkeurde bleek hij een tumor in zijn hoofd te hebben. In 11 maanden is hij vier keer geopereerd en het gaat nu allemaal goed. Hij heeft inmiddels ook een half jaar door Laos,Cambodja Thailand en al wat dies meer zij gereisd en een week na terugkomst van die reis is hij nu op weg naar Santiago. Hij is erg aardig en we zijn het samen eens over het feit dat er een hogere machtmoet bestaan, maar dat binnen veel religies de machtsstrijd om wie nu de hoogste macht heeft, juist geleid heeft tot het huidige verval. We hebben samen gekookt en gegeten, hij brengt 's-avonds zijn tijd doormet houtsnijwerk en dat heb ik ook geprobeerd. Misschien dat ik daarmeer mee ga doen. We praten nu nog even en dan gaan we slapen. Welterusten allemaal en heel veel groeten van ons.