Marciac-Maubourguet-Tarbes-Lourdes
Door: Eugene
Blijf op de hoogte en volg Eugène
23 Mei 2008 | Frankrijk, Lourdes
Hallo allemaal daar ben ik weer. Het waren enerverende dagen dat kan ik jullie verzekeren. Dinsdag heb ik na het ontbijt afscheid genomenvan Jean-Francois en ben ik op weg gegaan naar Maubourguet. Een prachtige dag vol zon na de regen van gisterenavond. Daarom besloot ik via de gewone weg te lopen en niet over de modderpaadjes.Uiteindelijk kom ik Jean-Francois weer tegen en na de middag lopen we samen. Ik wil weer op de camping slapen die avond maar als ik bel voor de pelgrimscaravan blijkt die vol. Ik kom terecht in een gite genaamdl'Eau Vive. (Het Levend Water) voor wie geen frans spreekt. Is dit een voorteken? Aan tafel met mijn gastvrouw francoise spreken we over Lourdes en dat dat eigenlijk wel heel dichtbij is. Ik heb mijn bedenkingen en zie op tegen de massa. Gebeld met Christine en zij geeft me mee dat ik er toch wel erg dicht bij ben en dat zij het zou doen. Ik ga naar bed en bestudeer mijn kaarten. Ik ga morgen informeren. Bij het ontbijt woensdag blijkt dat informatie pas in Tarbes te krijgen is en de bus daarheen vertrekt over 20 minuten. OK naar Tarbes met de bus. Daar naar de VVV en dan beslissen. Busreis met uitzicht op de Pyreneeen geweldig. Ben er al vroeg en de uitgezochte route via allerlei bergpassen gaat niet vanwege de sneeuw maar er is wel een andere route die heel mooi is vanuit de grot van Bernadette.Na een bezichtiging van Tarbes loop ik naar Lourdes. Als ik er aankom spreekt een fransman mij aan hij heet (St) Jacques Chapuis. Heb je al een slaapplaats? Nee is mijn antwoord. Hij neemt me op sleeptouw en even later is het geregeld, aangeboden door de stad Lourdes overnachting met maaltijden. Ongelofelijk. We bekijken het programma voor de volgende dag en lopen tegen een mis van de organisatie Limburgse bedevaarten aan. Daar moet je naar toe zo zegt hij me dan kun je morgen de hele dag blijven en heb je weer een slaapplaats. Alle hotels e.d zitten hier vol vanwege de vijftigste internationale militaire bedevaart. mensen moeten met de trein naar overnachtingsadressen in de verre omgeving vandaar dat de stad ook maar 1 nacht aan kan bieden. Tijdens de lichtoptocht voel ik een enorme energie die nog sterker is als die ik al voelde toen ik aankwam. De volgende morgen ga ik naar die mis en vooraf maak, door bemiddeling van een echtpaar dat ook al op tijd daar is, kennis met hun fantastische reisleider Hans Perik. Hij gaat zijn best doen en nodigt me meteen uit aan hun programma deel te nemen. Tijdens de mis spreekt Pastoor Smeets van Waubach over de menselijke behoefte aan aanraking en over de steun die daarvan uitgaat. Als ik hem goedbegrepen heb moet je in diezelfde traditie ook de handoplegging zien die in de kerk veelvuldig plaats vindt. Bij velen maakt het dat er een traantje weggepinkt moet worden na de handoplegging. Jullie voelen het al aankomen ook bij mij blijft het niet uit, allerlei herinneringen aan mijn maatje Christine, de kinderen en familie komen boven. Na de mis drink ik koffie met pastoor Snijders uit Hout-Blerick en daarna begint de rondleiding. Ik mag mijn rugzak op Hans zijn kamer neerzetten, als we geen kamer krijgen slaap ik bij hem. De maaltijden worden al voor de middag geregeld en vlug daarna blijk ik ook een kamer te hebben. Na de sacramentsprocessie drink ik een biertje met Ciriel Tonnaer en via hem kom ik er achter dat ik die avond mee kan zingen in het koor tijdens de lichtprocessie. Als wandelend pelgrim mag ik dan ook nog het wees gegroet maria voorbidden. Jullie kunnen me op mijn woord geloven maar rillingen en een explosie van energie zijn het gevolg. Die avond komen al die militairen, bosniers, serviers, ieren nederlanders, duitsers etc etc bij elkaar. Ze maken muziek en dansen samen, alle uniformen door elkaar. Na de mis de volgende morgen wil ik weggaan maar ik ben mijn brood vergeten voor onderweg. Terug naar het dorp en dan regent het. Eerst maar een bericht schrijven, ik zit in de lobby van ons pelgrimshotel en alle toevallen vallen al schrijvend op hun plaats. Graag wil ik hier de deelnemers aan deze reis van Limburgse Bedevaarten bedanken voor hun hartelijke opvang en opname in hun gezelschap. Dank aan jullie allen, ook namens Emmaus,waarvoor velen van jullie een donatie aan mij hebben doorgegeven. Ik zal zorgen dat het op zijn plek komt en in Santiago zal ik voor jullie en jullie geliefden bidden. Ik zal jullie nooit meer vergeten. PS: In dit gezelschap zit ook Herman Donners uit Sweijkhuizen Limburg. Hijzette de derde stempel in mijn 1e credential. Toeval???? Daar geloofik niet meer in. Dit is bestemming. Groeten aan iedereen Eugene