Torres del Rio-Logrono-Najera

Hallo allemaal hier het laatste stukje van de dag in Torres del Rio.Ik ben na de late lunch met de familia mee gegaan naar de ook daar aanwezige achthoekige kerk. Sylvia had me gevraagd te zingen en dat heb ik gedaan. Ik weet even niet meer of ik daar al over geschreven heb maar de energie in die kerk was waanzinnig. Geen van de aanwezigen heeft het pand kunnen verlaten zonder te huilen. Frans heeft die avond mijn enkels behandeld en daarna viel ik als een blok in slaap. Later hebben we weer samen gegeten en ik heb nog lang zitten praten met Sean uit de VS en Lene. Ook Walter was erbij maar hij vond de discussie in het engels met de hele tijd vertalen te moeilijk, dus hij ging naar.bed. Woensdagmorgen heel vroeg op, ik heb verschrikkelijk slecht geslapen en de hele nacht gehoest. We hebben een geweldige zonsopkomst gezien en na een gezamelijk ontbijt met de familia ben ik gaan lopen.
Omdat Pim jarig was heb ik hem gebeld en gefeliciteerd en ik heb lekker lang met Christine gebeld. Ondertussen werd ik door de familia ingehaald en in Viana hebben we samen koffie gedronken. Ik heb gebak gekocht en Frans kocht wijn. Later hebben we bij een kerk het gebak gegeten voor Pims verjaardag en Frans had Pim's naam op de fles geschreven zodat we op hem konden drinken. Daarna ben ik weer op weggegaan en enige tijd later kreeg ik weer last van mijn enkels en ben gaan zitten. Frans haalde me natuurlijk weer in en heeft ze weer vastgehouden en weer viel ik meteen daarna in slaap. Tegen de avondkwam ik in Logrono aan. Samen met Lucy en nog een hele bubs een leuke avond en gegeten voor 9,50 per man. Weer een nacht dat ik enorm gehoest heb, het gaat niet goed. Ik besluit morgen naar de dokter tegaan. Donderdag meteen naar de dokter, ik moet wachten maar dat maakt niet uit. Ik heb een zware luchtwegontsteking en mag blij zijn geen longontsteking te hebben opgelopen. 3 soorten medicijnen en het bed in, ik heb koorts. Terug bij de Albergue mag ik nog een extra nacht blijven dan moet ik verder. Ik slaap de rest van de middag en die avond ontmoet ik Judy in de keuken, ze is fysiotherapeut en behandeld hele volksstammen op haar eigen camino. Ze biedt aan ook mij te behandelen en ze kan meer dan je zou verwachten.
Ik moet mijn handen op mijn longen leggen en zij drukt op allerlei accupressuur punten. Ik kan eindelijk weer eens diep ademhalen zonder in een enorme hoestbui te komen. We praten nog lang na omdat ze zoveel voelden. Veel emoties alweer maar het lucht wel op. Intussen heb ik voor morgen vervoer naar een volgende albergue, ik ga met de rugzakken van een aantal geblesseerde pelgrims naar Najera en hoop dat ik daar een paar dagen in bed mag blijven. Vrijdag met de taxi naar Najera en ik mag in ieder geval twee dagen blijven. Nadat Danielle,een franse hospitalera thijm thee met citroen voor me gemaakt heeft ga ik naar bed, ik slaap de hele dag. Tegen de avond opgestaan en zelfs nog de blaren van enkele pelgrims behandeld, dat heb ik een uur lang eerst afgekeken van Danielle en ze vroeg me haar te helpen met de kleine probleempjes. Daarna nog met Mike uit Namibië, Giovanni uit London en Magdalena uit Brazilië gegeten. Slapen. Zaterdagmorgen werd ik kletsnat wakker, liggen zweten van de koorts en als iedereen weg is mag alles in de wasmachine en de droger. Daarom kan ik niet slapen maar dit bericht maken. Ik mag ook morgen blijven en dat lijkt me verstandig om te doen. Het is de weg die telt. Als ik beter ben moet ik zeker een stuk overslaan want er zitten een paar lelijke bergen in de komende etappes en dat trek ik zeker niet. Zo dat was het uit de ziekenboeg. Ik leef en ik mis jullie allemaal. De medicijnen doen hun werk en ik hoop volgende week weer een voorzichtige start te kunnen maken. Daag.