De pelgrim / inbreker

Hallo allemaal. Ik heb vannacht heerlijk geslapen wel 9 uur. Vanmorgen rustig ontbijt en daarna op weg. Bij het afscheid nemen vanmorgen bleek dat mijn kaart verouderd was, cq dat de route verlegd was. Ik zat een stuk westelijker als ik dacht en toch had ik keurig de route bordjes gevolgd. Na een half uurtje lopen hield de gewone weg op en ging het weer de modderpaden op. Juist op dat moment zag ik een mevrouw de auto achteruit de berg op manoevreren en dat ging niet helemaal soepel dus ik gaf haar wat aanwijzingen. Toen dat gelukt was stapte ze uit en maakten we een praatje. Ze zei, tous bout pour le 10 km suivant, dat wil zoveel zeggen als de komende km alleen maar modder! Ik liet haar de kaart zien met waar ik heen wilde maar dat bleek niet te doen van daaruit. Eigenlijk bijna terug naar Bergerac en dan de andere kant op lopen. Ze ziet wel aan mijn gezicht dat ik niet blij ben en ze biedt aan me met de auto op een plaats op gelijke hoogte te zetten en ze brengt me naar Eymet. Ik bied haar daar een koffie aan en als die op is nemen we afscheid. Paar boodschapjes in het dorp en dan 10 km naar Miramont de guyenne. Daar heb ik lekker gegeten tussen de middag en daarna weer op pad richting Agen. Later vind ik na toch wel 2 uurtjes zoeken een onderkomen in een chambre d'hotes van engelse mensen. Ze zijn er zelf niet maar de huurder van een van de gebouwen vindt het goed als ik in een ander gebouw een nachtje doorbreng. Ik installeer me en even later komt Paul, zo heet hij met zijn vrouw die het er toch niet op heeft. Ze noteren mijn paspoort nr. en mijn pelgrimspasnr. En we spreken af dat ze proberen de zoon te bereiken. Niet thuis dus spreken ze de voicemail in. Paul zegt moest zo zijn blijf rustig zitten. Ik installeer me, douchen kleren wassen en ophangen, eten en ik zit een paar uurtjes later in de zon uitkijkend over prachtige groene heuvels en velden met bijna goudgeel koren. Dan staan er opeens 2 politiemannen en naar later blijkt die zoon, op het grasveld naast me. Of ik ingebroken had en was toch geen stijl etc etc. De politie was heel keurig heeft mijn identiteit gecheckt en ik heb hen uitgelegd hoe het gegaan is. Natuurlijk had ik wel even de zenuwen maar het viel allemaal wel mee. De politiemannen hebben me meegenomen op zoek naar een andere slaapplaats en ze hadden veel interesse in mijn tocht dus ik heb ze van alles verteld. Ons eerste adres de pastoor in Miramont, terug dus, bleek niet thuis. Een hotel in Seyches waarvan ze de eigenaar kenden zat vol evenals diverse chambre d'hites die we tegen kwamen en dat had ik vanmiddag zelf ook al ervaren. Uiteindelijk slaap ik nu in het Ibis hotel te Marmande met inet. dus das ook prima. Morgen ga ik kijken of ik naar de grotere pelgrimsweg kom met de bus of zo, want in deze streek is het soms lastig een bed te vinden. Zo allemaal de groeten van meester inbreker eugene.