Maastricht-Aken- Henri Chapelle

Om 8 uur verlaat ik de Beijaard en loop naar het station. Ik heb geen exacte routebeschrijving van Maastricht naar Luik en ik ga vandaag dus met de bus naar Aken (zelfde hooget als Maastricht) en loop dan naar Henri-Chapelle in België. Bij het station ga ik een hotel binnen, aan de baliemedewerkster geef ik uitleg over mijn doen (en laten) en vraag of ik even op internet mag zoeken naar een volgend slaapadres. Ik weet dat er in Henri-Chapelle een particulier overnachtingsadres is, maar ik kan het niet meer vinden. Ok, dan maar niet, met een gevoel van komt wel goed weer weg. Met de bus vervolgens via een prachtige route naar Aken en daar kom ik net op tijd voor de mis in de Dom terecht. Flinke bezetting en een mooie mis en na afloop een gesprek met de pastoor die me een stempel in mijn pas geeft. In mijn boekje schrijft hij "Gottes Leben ist eine Hilfe und ein Trost. Er gibt Freude und Geborgenheit" Pf. Breuer. Ik ontvang van hem de pelgrimszegen en ook enkele mensen in de kerk geven me een hand en wensen me het beste en Gute Reise. Met een warm gevoel verlaat ik de Dom en Aken en door de Preuswald begeef ik me richting België. Opeens is de weg afgesloten in verband met een jachtpartij en er zijn geen zijwegen. Kijkend in mijn routeboekje blijkt dat niet gemakkelijk. Het boekje geeft alleen een getekende streep door het landschap, enkel hoofdwegen en de spoorlijn aan. Niet handig om mee te lopen dit boek. Na zoveel zegeningen in de "Dom zu Aachen" besluit ik dat Hij daarboven, me wel beschermen zal vervolg ik mijn weg door het afgesloten gebied. Af en toe een knal maar alles op afstand. Als ik het bos achter me laat tref ik de jagers aan met koffie, wijn en wat dooie konijnen. Hoezo dat is vertrouwen hebben!!! Ik vervolg mijn weg en om half twee nuttig ik een boterham in aanwezigheid van niemand behalve af en toe een koe. Genieten, het is wel bewolkt maar heerlijk wandelweer. Ik vervolg mijn tocht en kom na een zware klim in Henri-Chapelle aan. Ik loop tegen een bejaardenhuis aan en besluit te vragen of ik daar een kop koffie kan kopen. Dat blijkt mogelijk en wat pratend met de mevrouw achter de balie weet ik al snel de naam van het gezin waar ik eventueel zou kunnen slapen. Op mijn verzoek belt deze mevrouw met Mw. Betty Bastin die meteen zegt mij graag te willen ontvangen. Een half uurtje later zit ik bij haar op de bank en drink een pilsje met haar man. Hij wil graag nog even met mij praten want straks is hij weg, waarvoor hij zich dan ook nog eens excuseert terwijl ik zomaar kom binnen vallen. Na zijn vertrek douche ik me en praat met Betty Bastin tijdens een heerlijke 4-gangen maaltijd en een dito avond. Zij heeft de tocht zelf ook in haar eentje afgelegd en weet dus waar ze het over heeft. Ze zingt het pelgrimslied voor mij en we kijken foto's en praten tot half tien. Ze geeft me een beter routeboek als dat wat ik bij me heb, maar vraagt me wel het bij haar terug te bezorgen, hetgeen ik uiteraard zal doen. Ik krijg nog een hele lijst met overnachtingsadressen en tips en dan besluit zij naar bed te gaan. Ze wijst me de koelkast en de lichtknoppen en verzoekt me straks het licht te doven. Gastvrijheid, vertrouwen en rust. Wat een dag. Ik ga ook slapen en zie uit mijn raam de lichtjes boven Eupen dat in het dal onder en tegen de heuvel aan de overkant ligt.